Dermatochirurgia
Pod pojęciem dermatochirurgii należy rozumieć usunięcie zmienionej skóry w granicach zdrowych tkanek za pomocą skalpela, lasera CO2, elektrokoagulacji lub krioterapii.
Wskazania do zabiegu:
- kaszaki (cysta naskórkowa, torbiel łojowa),
- włókniaki,
- tłuszczaki,
- kępki żółte (żółtaki),
- brodawki wirusowe (zwykłe, płaskie, stóp),
- brodawki narządów płciowych (kłykciny kończyste),
- brodawki łojotokowe,
- blizny przerosłe (koloidy),
- znamiona barwnikowe (tzw. "pieprzyki"),
- zmiany przednowotworowe i nowotworowe skóry.
Diagnostyka zmian skórnych - badanie w kierunku złośliwości.
Każda narośl skórna przed usunięciem badana jest makroskopowo (wzrokowo), palpacyjnie, a w razie potrzeby dermatoskopowo. Niektóre zmiany skórne po tradycyjnym wycięciu chirurgicznym trzeba zbadać histopatologicznie.
Dermatoskopia
Nieinwazyjne badanie skóry, podczas którego zmiany skórne oglądane są specjalnym urządzeniem - dermatoskopem. Oglądany w nim obraz pozwala na niezwykle wyraźną ocenę struktury wewnętrznej znamienia, guzka czy plamy na skórze. Dermatoskopia nie daje ostatecznej diagnozy. Pozwala natomiast różnicować zmiany o charakterze łagodnym i atypowym oraz jasno i konkretnie określa sposób dalszego postępowania. Jeżeli lekarz ma wątpliwości co do oceny dermatoskopowej, zmiana jest wycinana chirurgicznie i badana histopatologicznie.
Zalety badania dermatoskopowego:
a) bezpieczne,
b) bezbolesne,
c) możliwość wielokrotnych powtórzeń (zalecane przy większej ilości znamion),
d) brak ograniczeń wiekowych,
e) można wykonywać u kobiet ciężarnych.
Szczególne sytuacje wymagające oceny dermatoskopowej:
- pojawienie się nowych zmian barwnikowych na skórze,
- ewolucja starych znamion: zmiana kształtu, wielkości, koloru, konsystencji, pojawienie się świądu, bólu, krwawienia itp.
- znamiona często drażnione, zahaczane i skaleczone (miejsca przylegania odzieży, okolice golone lub depilowane),
- znamiona zlokalizowane w miejscach odkrytych (częsta ekspozycja na działanie promieniowania ultrafioletowego).
